U razdoblju kada je intenzivno pripremao “Konvoj za El Shatt”, godine 1973. legendarni sarajevski redatelj Hajrudin Šiba Krvavac (čiji su dotadašnji filmovi obarali rekorde gledanosti) je dao intervju za zagrebački kulturnjački list “Oko” (vodio ga je tada ugledni filmski kritičar “Oslobođenja” Aco Štaka) u kojem je bio nedvosmislen.
Na pitanje tko su mu uzori, Šiba je odgovorio kako prije svega voli čitai – stripove!
I dodao “Kadriranje se najbolje može naučiti iz dobrog stripa!”.
Priznao je da voli Hoksa i Forda, da se divi sovjetskim ratnim filmovima, ali da ne bi mogao imenovati uzore.
“Mogu samo reći da iznad svega cijenim vesterne, kao filmove nad filmovima, jedine prave filmove čija je dramaturgija univerzalna.”
Nadalje, kazao je Aci Štaki kako je svjestan da “njegovi filmovi ne mogu izmijeniti svijet, ali vjeruje da mogu pomoći da se upoznaju neke temeljne ljudske vrijednosti…”.
Podsjećam, da su tri Krvavčeva filma (prema scenarijima beogradskog dramskog pisca Đorđe Lebovića) doživjela svoje strip adaptacije, po čemu je svojevrstan “rekorder” među redateljima u nekadašnjoj jugoslavenskoj kinematografiji.
Riječ je o “Diverzantima” (scenarist – Marcel Čukli) i “Mostu”, čiji je likovni otac bio Jules Radilović, te o “Valter brani Sarajevo” kojeg je nacrtao Ahmed Muminović.
Tu je naposljetku i strip “Konvoj za El Shatt” (kadar – verzija na engleskom jeziku), koji je zapravo prerađeni filmski scenarij. I njega je nacrtao Radilović i s njim je započeo serijal “Partizani” 1977. godine u nizozemskoj reviji “Eppo”, zahvaljujući strip-menadžeru Ervinu Rustemagiću.
Ukratko, sva četiri stripa su značajna ostvarenja, koja po svojoj kvaliteti prelaze granice zemlje u kojoj su prvotno nastali.
